Կյանքը անժամանակ է

Երբեմն այնքան արագ ենք վազում ժամանակի հետևից, որ թվում է, թե ահա կդիպչենք նրա փեշերին։ Այդ շտապողականությունից միայն վազքն ու հևոցն է մնում, իսկ ժամանակը՝ կորչում։ Այդ վազքի մեջ ժամանակի կորստի մասին այնքան ենք մտածում, որ մոռանում ենք կյանքի արժեքը։

Հե՜յ, դո՛ւ, ժամանակի ետևից մի վազիր, այլապես կկորցնես կյանքի արժեքը։

Ճիշտ է, ֆիզիկայում արագությունը կրճատում է ժամանակը, բայց մեր կյանքում պետք է կանգ առնել՝ հասկանալու համար ժամանակի, ապագայի, կյանքի արժեքը։

Կանգ առ, գրողը տանի, հերիք է վազել։ Կյանքը ժամերով մի՛ չափիր, այլ՝ լռությամբ, դադարով, խոկումով, առանց ավելորդ հևոցների ու վազքի…

Կյանքը անժամանակ է, անժամանակն է, ուստի և ժամանակը թողեք ժամավաճառներին։